O książce: rok / Książka „Niebezpieczne ścieżki przyrodnika” ma charakter autobiograficzny. Młody biochemik potrzebował trucizny na żmiję do eksperymentu. Zakup trucizny za granicą był niezwykle kosztowny, a zoolog, którego spotkał główny bohater książki, zaprosił go do wzięcia udziału w wyprawie na łapanie węży. W książce autor dużo mówi o wężach, osobliwościach ich zachowania, uprzedzeniach z nimi związanych oraz konieczności ochrony węży, w tym jadowitych. Ostatecznie były biochemik został zawodowym łapaczem węży.